واقعیت تلخی که ای کاش افسانه بود پس از وفات پیامبر رخ داد که مسیر رو به پیشرفت جامعه را به سوی پستی و برگشت به جاهلیت سوق داد

 از بعثت پیامبر و حرکت حیات بخش او انتظار می رفت حتی با رفتن او  جامعه اسلامی  به سوی تعالی و تکامل پیش رود و حکومتها با ادامه سیره حکومت پیامبر در ابعاد مختلف  به  تعمیق و توسعه دینداری در جامعه اسلامی و کل جهان  اقدام کنند به صورتی که با ادامه جهاد با دشمنان خدا و تبلیغ دین برای مردم و آموزش و تعلیم  مسلمانان توحید در جهان حاکم شده وعدل بین مسلمانان برقرار شود وتمامی افراد جامعه  ایمان وعمل صالح در زندگیشان پیاده شود

اما دیدیم که چنین اتفاقی نیافتاد وجامعه مسلمین بزودی دچار فتنه های بزرگی شدند که در آن افراد زیادی از بزرگان قربانی شدند و اختلافات وانحرافات و کینه های بسیار بوجود آمد شورش مردم بر خلیفه سوم پس از بیست و پنج سال و جنگ بین مسلمانان در زمان خلیفه چهارم که دراولی همسر رسول خدا به همراه صحابه بزرگ او رو در روی خلیفه رسول خدا و دیگر صحابیان  قرار گرفتند و جنگهای صفین- که خلیفه چهارم به جنگ  حاکم منصوب خلفای قبلی رفت- و نهروان- نبرد خلیفه با قاریان قران- که در آنها جمع زیادی از مسلمانان کشته شدند

از همه بدتر به دست گرفتن حکومت بر مسلمین توسط معاویه و فرزندش که به حقیقت به خاطر دشمنی با علی منافق بودند می باشد. حکومتی عاری از هر گونه شوری و عدالت و مملو ازفساد و جنایاتی که در این دوران به وقوع پیوست و لکه های ننگینی بر کتاب تاریخ اسلامی شکل داد از کشته شدن صحابیان بزرگوار پیامبر چون حجر و اصحابش به جرم دوستی علی گرفته تا  شهادت مظلومانه نواده پیامبر که غریبانه در جمع مسلمانان بلکه بدست مسلمانان و پیروان دین جدش و بدستور حاکمانی که با نام خلافت رسول الله  بر مسلمین حکومت می کردند.

از این رو خلفا به راشدین و غیر راشدین تقسیم شدند و خلافت مورد قبول  به سی سال منتهی شد و پس از آن سلطنت که ملازم با بی عدالتی و ظلم  وستم بود به صورت رسمی در آمد.سلطنتی که هرچند باز هم به نام خلافت بود اما برای حفظ آن و در جریان جنگ قدرت هزاران انسان بیگناه از جمله بسیاری از خاندان پیامبر کشته شدند.

این نشان می دهد که جریان رشد جامعه مسلمین منحرف شد و دچار نقص محتوایی بزرگی شد هرچند ظاهر آن به نام اسلام باقی ماند اما اسلامی که با گذشت زمان به فرقه های مختلف منتهی شد و در نهایت اختلاف این فرقه ها موجب ضعف و تسلط کفار برجامعه مسلمین شد و شد آنچه که می بینیم

این اتفاق تلخ این بود که علی علیه السلام- کسی که در دامان پیامبر رشد کرد و از چشمه علوم او نوشید و به تربیت او مودب شد و فضایل او که برهیچ کس پوشیده نبود و برتری او نسبت به سایر صحابه بزرگوار پیامبرکه پس از سالها دشمنی بنی امیه با علی هر روز نمایان تر میشود- از جایگاهی که هیچ کس به اندازه او شایستگیش را نداشت منع شد. این حقیقتی است که در سیاهی های سلطنت اموی وعباسی کمرنگ شد اما محو نشد وبا نشانه هایی که علی و فاطمه در تاریخ برجای گذاشتند هر جوینده حقیقتی را به سوی خود می خواند قبر مخفی فاطمه و کشته شدن حسین در کربلا این حقیقت را درخشان تر کرده است